Η ΚΟΤΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ

Συγγραφέας: SUN-MI HWANG

Διάβασε και μας προτείνει η Χαρά Δ.

Μεγάλη θλίψη υπήρχαν στα μάτια της κότας, γιατί κάθε φορά που γεννούσε αυγό ο αγρότης της το έπαιρνε για να το φάει. Σκεφτόταν, εγώ πότε θα αποκτήσω ένα κοτοπουλάκι; πότε θα πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρό μου, αφού μου παίρνουν συνέχεια τα αυγά και δεν τα κλωσάω; Από αυτό το συμβάν η κότα αρνήθηκε για πάντα να ξαναγεννήσει αυγό και έτσι αποφάσισε να δραπετεύσει από το κοτέτσι. Καθώς έφευγε από το κοτέτσι αναρωτιόταν που θα πάω; τι θα τρώω; ένα λάθος πάτημα την οδήγησε στο λάκκο του θανάτου. Από εκεί την έσωσε ο παρατρεχάμενος όπως και από τα δόντια του Νυφίτσα. Της εξήγησε ότι ο Νυφίτσας ήταν ένας κυνηγός που κατασπάραζε ότι ζωντανό και αν βρει. Η μπουμπουκίτσα δηλαδή η κότα, ανατρίχιασε και φοβήθηκε. Έπειτα ρώτησε τον παρατρεχάμενο: θα μπορούσες να με πας εκεί που μένεις εσύ, στην αυλή; Ο παρατρεχάμενος έκανε μια προσπάθεια να την πάει στην αυλή μα δεν την δέχτηκε κανείς, της είπαν να μείνει μόνο ένα βράδυ και την επόμενη μέρα πριν λαλήσει ο κόκορας θα φύγει. Όλο το βράδυ σκεφτόταν τι θα κάνει χωρίς τροφή χωρίς στέγη. Το επόμενο πρωί η μπουμπουκίτσα έφυγε σκέφτηκε να πάει στην λίμνη να κοιμηθεί και να βρει τροφή. Ο παρατρεχάμενος ανησυχούσε πως η

μπουμπουκίτσα θα καταλήξει στο στομάχι του Νυφίτσα. Μια ηλιόλουστη μέρα η

μπουμπουκίτσα βρήκε ένα αυγό από πίσω της, δάκρυα χαράς κύλησαν στο πρόσωπό

της. Αποφάσισε να το κλωσήσει και υποσχέθηκε ότι θα το προσέχει σαν δικό της

παιδί. Ο παρατρεχάμενος σιγά σιγά αύξησε τις επισκέψεις στην μπουμπουκίτσα, κάτι

συνέβαινε αλλά τι; Αργά το βράδυ ακούστηκαν φωνές, ήταν ο παρατρεχάμενος η

μπουμπουκίτσα σηκώθηκε αμέσως και είδε τον παρατρεχάμενο δηλαδή την πάπια

στο στόμα του Νυφίτσα.

Αμέσως την επόμενη μέρα γεννήθηκε το παπί, η μπουμπουκίτσα κατάλαβε ότι το

παπάκι ήταν του παρατρεχάμενου και της λευκής πάπιας. Φοβόταν μην καταλήξει το

μικρό της στο στομάχι του Νυφίτσα, γιατί το είχε βάλει στο μάτι.

Η μπουμπουκίτσα αντιστάθηκε με νύχια και με δόντια για να μην φάει το μικρό της ο

Νυφίτσας και βέβαια ούτε αυτήν. Η μπουμπουκίτσα κότα και το μικρό της πάπια.

Δέχθηκε πολλές πιέσεις αλλά δεν κατέρρευσε ποτέ. Η μπουμπουκίτσα ενώ περιπλανιόταν στην άγρια φύση ανακάλυψε μια σπηλιά με μικρά μωρά, ήταν τα

μωρά του Νυφίτσα δηλαδή της Νυφίτσας, σκέφτηκε να πάρει εκδίκησή αλλά

λυπήθηκε. Μετά κατάλαβε ότι για αυτό έτρωγε η νυφίτσα όλα τα ζωντανά. Το μικρό

της μπουμπουκίτσας έμαθε να διαχειρίζεται όλους τους κινδύνους και ήταν

διατεθειμένο να ζήσει μόνο του. Όταν θα έφευγε είπε: Αντίο μαμά, η μπουμπουκίτσα

στεναχωρήθηκε αλλά δεν το έδειξε. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να πετάξει να πάει να

ζήσει μαζί με το μικρό της αλλά δεν μπορούσε. Την αμέσως μετά ημέρα η

μπουμπουκίτσα βρέθηκε στον ουρανό να πετάει και να είναι δίπλα στο μωρό της.

Από τότε η μπουμπουκίτσα είπε: τώρα πραγματοποιήθηκαν όλα τα όνειρα μου!