Ιστορίες που μιλάνε

Οι ιστορίες του δαχτυλιδιού της Μαρίας Μ-Μπ.

Πέρυσι η μητέρα μου, μου έδωσε ένα χρυσό δαχτυλίδι, το οποίο ήταν δώρο από τον προ-παππού μου στη γιαγιά μου την ημέρα που παντρεύτηκε και μετά με τη σειρά της η γιαγιά μου το έδωσε στη μαμά μου την ημέρα που παντρεύτηκε κι αυτή. Όταν πήγα στο δωμάτιό μου το βράδυ για να κοιμηθώ άκουσα μια σιγανή φωνή να με φωνάζει. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ο αδελφός μου, αλλά μετά κατάλαβα πως ήταν το δαχτυλίδι της μητέρας μου που είχα ακουμπήσει λίγο πριν στο κομοδίνο μου. Μετά από λίγη ώρα αφού είχε σταματήσει να με φωνάζει με ρώτησε διστακτικά «Μήπως θα ήθελες να ακούσεις μια ιστορία;», «φυσικά» του απάντησα εγώ. Ξεκίνησε να μιλάει: «Έχω πολλές ιστορίες να σου πω, όμως θα ξεκινήσω με την πιο σημαντική για να ξέρεις πόσο ξεχωριστό ήμουν για τη γιαγιά σου και να καταλάβεις πόσο πρέπει να με προσέχεις. Από τη μέρα που ο προ-παππούς σου με είχε χαρίσει στη γιαγιά σου, εκείνη δεν με είχε βγάλει ποτέ από το χέρι της μέχρι μια μέρα που θα ερχόταν κόσμος στο σπίτι και ήθελε να τους εντυπωσιάσει με τη μαγειρική της, οπότε με έβγαλε και με ακούμπησε προσεκτικά στον πάγκο για να μαγειρέψει. Αφού τελείωσε πήγε να με πάρει από τον πάγκο για να με φορέσει πάλι , αλλά δεν με βρήκε εκεί. Έψαξε παντού μα δεν μπόρεσε να με βρει και καταρρακώθηκε. ΤΟ βράδυ όταν ήρθαν οι καλεσμένοι και η μαμά σου βρήκε από το δωμάτιό σου βγήκε από το δωμάτιό σου για να τους χαιρετήσει η γιαγιά σου την είδε να με φοράει και να καμαρώνει. Χάρηκε τόσο πολύ που με ξαναβρήκε που δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτε άλλο εκείνη τη στιγμή και ούτε της πέρασε από το μυαλό να μαλώσει τη μαμά σου που την είχε λαχταρήσει έτσι.» Μετά από την ιστορία αυτή μου είπε κι άλλες και δεν σταμάτησε να μιλάει μέχρι να ξημερώσει. Εκείνη τη νύχτα άκουσα από τις πιο περίεργες μέχρι τις πιο συνηθισμένες ιστορίες αλλά και άλλες που ακούγοντάς τες από την δική οπτική ήταν εντελώς διαφορετικές από αυτές που μου έλεγε η μαμά μου όταν ήμουν μικρή. Από εκείνη την μέρα το δαχτυλίδι δεν σταμάτησε να μου μιλάει, αλλά είμαι η μόνη που ξέρω ότι το δαχτυλίδι μιλάει και δεν σκοπεύω να το πω σε κανέναν, τουλάχιστον όχι ακόμη.